Anne

Zoals veel vrouwen gebruikte ik voor het eerst voedingssupplementen op aanraden van mijn gynaecoloog tijdens mijn eerste zwangerschap.
Ik was 22 jaar oud en mijn ouders waren tuiniers, betrokken bij biologische landbouw sinds de jaren 1970, dus ik had geen twijfels over de voedingswaarde van mijn voedsel, hooguit was ik bang voor de gekende haaruitval na de zwangerschap.

Toen onze dochter werd geboren en mijn man in Brussel werkte, werd ik een stadsmeisje.
In de jaren ’90 was er bijna geen biologisch en vers voedsel in de stad. Beetje bij beetje, zonder het echt te beseffen, verloor ik deze band met de aarde en haar voordelen.
Ik kan u ook vertellen dat ik 4 jaar later, tijdens mijn tweede zwangerschap, de voedingssupplementen heb ingenomen die mijn gynaecoloog had aangeraden en dat mijn zoon meteen na zijn geboorte zijn dagelijkse dosis vitamine D heeft gekregen op advies van zijn kinderarts.

Eén, twee, drie kinderen later, nog steeds in de stad, zelfstandig, werkend met mijn gezin, deze job niet willen opgeven, ik had mijn kop in het zand, een groot slaaptekort en ik ontdekte dat ik maar twee handen had. Niets uitzonderlijks in het leven van een vrouw tenslotte. Ik trok aan de alarmbel.
We voelden ons benauwd en verhuisden terug naar het platteland, het woon-werkverkeer telde op, maar ik kwam zeker terug in mijn element en het gaf me een boost van energie. Een kleine vierde voor onderweg. Een nieuwe carrièrerichting die me in staat stelde gezin, huis, school, buitenschoolse activiteiten en werk te centraliseren, alles in de buurt. Alles was binnen handbereik, en toch kwam er een dag waarop ik me intens moe voelde, stelselmatig aan het eind van de middag, thuis bij de kinderen, had ik moeite om niet achter het stuur in slaap te vallen.

Analyses bevestigden dat ik een groot tekort had. Dat was de aanleiding.

Ik ben weer organisch gaan eten, zo lokaal mogelijk. Ik kon mijn werk loslaten, weer gaan sporten en mezelf zelfs wat tijd geven om een artistieke kant te ontwikkelen wat ik altijd al wou doen.

Kortom, een gezonder en evenwichtiger leven, behalve dat deze vermoeidheid hardnekkig was.

Toen ik met mijn vrienden praatte, realiseerde ik me dat we allemaal in deze situatie zaten zonder er echt iets aan te doen. We wisselden grootmoeders recepten uit, wondermiddelen en magnesiumkuren. Niets buitengewoon.

Tegelijkertijd veranderde mijn grootmoeder van huisarts, die veel aandacht had voor haar voedingsevenwicht. Haar dieet werd geoptimaliseerd door een reeks voedingssupplementen waarvan zij vaak klaagde dat zij het equivalent waren van een ontbijt in hoeveelheid. Haar arts probeerde een goede bloedcirculatie te bevorderen, haar botten te onderhouden, haar immuniteit te verhogen en haar angsten te verlichten.

In elke fase van ons leven komen we specifieke behoeften tegen, vooral als vrouw luisteren we niet naar onszelf en leiden we meerdere levens tegelijk tot we ons gezondheidsreserves uitputten.

Als ons lichaam geen halt toe roept, blijven we onze reserves lukraak aanspreken. Ik was hiervan op de hoogte, dus waarom wachten op het achterpoortje?
Ik heb toen de markt van voedingssupplementen onderzocht.

Ik had er nog een erg vertekend beeld van, zoals ze in Amerika wel eens een anti-verouderingscocktail nemen.

Ik werd geconfronteerd met een overvloed aan pillen van allerlei soort, waarvan ik de precieze samenstelling, de oorsprong van hun werkzame bestanddeel of zelfs hun verhouding niet kon achterhalen. Niet te vergeten dat mijn voornaamste eis was om zo dicht mogelijk bij natuurlijke ingrediënten te blijven.

Ik ontdekte de wonderbaarlijke synergie die we zouden kunnen hebben door bepaalde voedingsstoffen te combineren, maar ik was teleurgesteld toen ik ontdekte dat een groot aantal aanverwante producten verre van natuurlijk waren.

Het heeft tijd gekost maar het is ook een les van de natuur, neem de tijd om het goed te doen, put jezelf niet uit, om je zomaar uit te putten, dat is mijn filosofie.