Who is she?
Lola
“[Vrouw zijn] is het vermogen behouden om voor de ander te zorgen, het vermogen om teder te zijn en tegelijk uitdagingen aan te durven gaan”.
Who is she?
Als ik een seizoen was, was ik de lente
Als ik een bloem was, was ik de cyclamen
Als ik een maaltijd was, was ik chocolade met fleur de sel
Als ik een motto zou zijn, was ik “Volg me niet, ik ben verdwaald”
Als ik een geur was, was ik de geur na de regen
Als ik een stad was, was ik Brussel
Als ik een dier was, was ik een veldmuis
- Interview
Vraag 1:
Wat betekent het voor jou om een vrouw te zijn?
Voor mij betekent vrouw zijn leven met een soort paradox. Er is iets lieflijks aan het vrouw zijn, iets teder, en tegelijkertijd, kracht, maar ook pijn! Mannen hebben dat niet, maar wij hebben elke maand dit mogelijke lijden; als we besluiten kinderen te krijgen… het is vreemd hoe zeer die pijn plaats neemt in het leven van een vrouw, terwijl er tegelijkertijd al die zorg en zachtmoedigheid is. Ik denk ook dat voor mij de paradox van het vrouw zijn is dat ik de indruk heb ze overal en nergens tegelijk tegen te komen… Het is vreemd wat ik je ga vertellen, maar als je bijvoorbeeld naar musea kijkt, zijn vrouwen overal vertegenwoordigd, maar als je naar kunstenaars kijkt, zijn er maar heel weinig… In de politiek wordt veel over vrouwenlichamen gesproken, maar op het niveau van de besluitvorming zijn vrouwen daar heel weinig (lacht). Dingen veranderen, maar in mijn leven als vrouw merk ik dat er veel paradoxen zijn; tegenpolen die bij elkaar gehouden moeten worden…
Verder betekent vrouw zijn, denk ik, ook een andere verhouding te hebben tot het lichaam dan mannen. Er is een cyclus in ons lichaam die zeer aanwezig is en tegelijkertijd zeer abstract. Met deze relatie tot het lichaam, is er ook een relatie tot de natuur, vanwege het feit dat we deze cyclus hebben… Deze cyclus in ons, die voor veel mensen in feite de cyclus van de seizoenen vertegenwoordigt… Ook in het leven, in het algemeen, is het alsof we in feite verschillende seizoenen hebben… En daarom deze betrokkenheid… Ik voel me, als vrouw, heel dicht bij de natuur, er is zelfs iets magisch aan.
Vraag 2:
Wat is het spannendste project dat je voor dit jaar gepland hebt staan?
Ik heb afgelopen weekend ontdekt dat mijn toekomstige man is aangenomen in Florence voor een PhD, dus na de bruiloft gaan we 4 jaar in Florence wonen! Dus ja, ik denk dat deze grote verandering, trouwen na 8 jaar een stel te zijn geweest, mijn project voor dit jaar is. De organisatie en het plezier om een heleboel belangrijke mensen in mijn leven bijeen te brengen en hen een rol te geven, vind ik heel mooi! En tegelijkertijd is deze verhuizing naar Florence, die een droom van mij was sinds ik een klein meisje was, en nu de realiteit van de droom is een beetje beangstigend omdat mijn leven zo veel gaat veranderen … Ik wist dat er een verandering zou zijn, maar nu is het de realiteit van de verandering die geweldig is, heel spannend en tegelijkertijd, angstaanjagend! Het zijn altijd de coolste dingen die je die gevoelens geven! Dus, ja, dat is voor het privéleven, een groot project!
En beroepsmatig ga ik mijn allereerste spreek- en verteltraining in het openbaar geven! Ik voel me net zo, allebei erg opgewonden, want het is geweldig en een geweldige kans maar het is tegelijkertijd ook eng (lacht). Dus voila, nog een paradox (lacht). Dingen die heel leuk zijn, maar eng… Maar uiteindelijk is het meer leuk dan eng natuurlijk. In deze drie projecten, die voor mij zeer nauw met elkaar verbonden zijn, vind ik het feit dat ik een stap durf te zetten en dat ik iets durf te doen… Ik moet zeggen dat ik daarvoor een zeer goede entourage heb en ook een uitzonderlijke minnaar!
Vraag 3:
Als u enige kennis en/of advies aan andere vrouwen zou moeten doorgeven, wat zou dat dan zijn?
Ik zou zeggen dat ik niet denk dat deze tederheid in ons aangeboren is; ik denk dat het iets is wat wij als vrouwen leren. Soms wil de huidige maatschappij meer ruimte geven aan vrouwen, maar het lijkt wel of het een zwakte is geworden, terwijl voor mij iedereen zo opgevoed zou moeten worden. Het gaat er dus om het evenwicht te vinden, het vermogen te behouden om voor anderen te zorgen, het vermogen om teder te zijn, en tegelijk uitdagingen aan te durven gaan waarvan we zouden zeggen: “O, daar heb ik de capaciteit niet voor”. Je moet in staat zijn jezelf niet te onderschatten, de plaats in te nemen die je moet innemen, en tegelijkertijd niet het vermogen verliezen om voor de ander te zorgen en zachtaardig te zijn. Dit is geen zwakte en het betekent niet dat wij deze zachtmoedigheid moeten opgeven om onze doelstellingen te bereiken. Dus hier komt het voor mij op neer, om erin te slagen deze twee zaken te verzoenen… Om te gaan… om de plaats in te nemen… en tegelijkertijd deze kracht en deze zachtheid te behouden… Om een manier te vinden om de twee te combineren; het zijn geen tegenstellingen! Het is EN, EN! Ik ben sterk EN zachtaardig!